بنیانگذاران
شهین دخت سرلتی (صنعتی زاده)
شهین دخت سرلتی بیش از نامی که خانواده بر او نهاد، به لقبی که مردم دهستان لاله‌زار کرمان به او عطا کردند، شناخته می شد. «بانوی گل سرخ». فیلمی از مجتبی میرطهماسب که چند سال پس از نبودش در این جهان درباره او ساخته شد.
«بانوی گل سرخ» در فروردین ماه سال ۱۳۱۲ در شهر اصفهان چشم به جهان گشود و تحصیلات خود را در رشته فلسفه و علوم تربیتی دانشگاه تهران به اتمام رساند. او به همراه همسرش همایون صنعتی زاده با بنیان نهادن شرکت «گلاب زهرا» کشت گل محمدی را جایگزین خشخاش و تریاک کرد و سرنوشتی متفاوت برای کشاورزی یک منطقه رقم زد.
اگر میان بانوان ایرانی در حوزه صنعت و کارآفرینی به دنبال موثرترینشان باشیم، بی شک یکی از آنها شهین دخت سرلتی است. شکل گیری و توسعه «گلاب زهرا» طی سه دهه مدیریت مستقیم این بانوی پر تلاش صورت پذیرفت. او زندگی خود را وقف کار و اشتغالزایی کرد و در آخرین سال زندگیش «گلاب زهرا» به عنوان کارآفرین نمونه کشوری معرفی و مورد تقدیر قرار گرفت.
بانوی گل سرخ، ۲۲ بهمن سال ۱۳۸۳ در اثر سانحه تصادف رانندگی دار فانی را وداع گفت.
همایون صنعتی
همایون صنعتی‌زاده (زاده۱۳۰۴ – درگذشته ۱۳۸۸کارآفرین، نویسنده، مترجم، پژوهشگر ادیان باستان و ناشر ایرانی اهل کرمان بود.همایون صنعتی‌زاده در سال ۱۳۰۴ در تهران به دنیا آمد. پدرش عبدالحسین صنعتی زاده، از اولین رمان نویسان ایرانی و پدربزرگش علی‌اکبر صنعتی‌زاده بود.در سال ۱۳۵۲ پدر همایون صنعتی‌زاده درگذشت و او وارث و مسوول اداره پرورشگاهی شد که پدربزرگش تأسیس کرده‌بود. چند هزار هکتار زمین تقریباً خشک در روستای لاله‌زار در حدود ۲۰۰ کیلومتری جنوب کرمان جزو املاک پرورشگاه بود. مردم منطقه در آن دوران عموما تریاک می‌کاشتند. او متوجه شد که عطر گیاهانی مانند نعناع که در این منطقه روییده‌اند، به‌طور قابل توجهی قوی‌تر از مناطق دیگر است. پس به این فکر افتاد که به جای تریاک، گیاهان معطر پرورش دهد و گلاب که در ایران مصرف همگانی داشت، مورد توجه او قرار گرفت. او یکصد بوته گیاه گل محمدی از کاشان تهیه کرد و کاشت. آزمایش‌های بعدی او نشان داد که متوسط اسانس گلبرگ‌های گیاهان او به‌طور متوسط پنجاه درصد بیشتر از کاشان است. او در حالی که کشاورزان محلی نسبت به کشت گیاهان جدید در آن منطقه بدبین بودند، به توسعه مزرعه‌اش ادامه داد و توانست نیازهای بازارهای محلی را تأمین کند. او یک کارگاه گلاب‌گیری در لاله‌زار بنا کرد که توسط همسرش، شهین‌دخت سرلتی مدیریت می‌شد. سرلتی گلاب را در بشکه به کرمان می‌فرستاد و صنعتی‌زاده در کرمان آنها را شیشه می‌کرد و با برند گلاب زهرا روانه بازار تهران می‌کرد. تأسیس این کارگاه سنتی و شروع فعالیت گلاب زهرا به سال ۱۳۵۶ خورشیدی باز می‌گردد.
این کارگاه سنتی در سال ۱۳۷۴ با نصب و بهره برداری از چهار دیگ تقطیر به صورت صنعتی و مکانیزه در آمد و در سال ۱۳۹۱ با افتتاح فاز دوم کارخانه، برای نخستین بار در کشور ایران استخراج فینیل اتیل الکل امکان‌پذیر شد. همچنین فاز سوم این کارخانه در سال ۱۳۹۵ به بهره‌برداری رسید. این کارخانه در حال حاضر بزرگترین واحد تولید گلاب و عرقیات گیاهی خاورمیانه است.